O
Poder
dos
Poetas

O que
o
poeta
comunica
não
está
nas
palavras
que
escreve
Nas
entrelinhas,
existem
músicas,
mensagens
outras
que o
poeta
diz...
Há
palavras
que só
existem
em
vôo...
Se
aprisionadas,
morrem
São
como
pássaros
engaiolados
Por
isso,
não
subjugo
meus
versos
à
escravidão
das
rimas
Só
poetas
são
capazes
de
fazer
flor
brotar
em
geleira
De
comunicar
cores
e
formas
para
indiferentes
De
mostrar
as
belezas
das
sonatas
de
Mozart
aos
surdos
as
belezas
dos
quadros
de
Monet
aos
cegos...
Poetas
não se
perdem
no seu
cotidiano
Eles
podem
salvar
o
mundo...
Deus
lhes
concedeu
poder
de com
a
palavra,
fazer
os que
têm
braços
congelados
se
abraçarem,
se
amarem,
se
aquecerem...
Suicídio

uma
lágrima
quer
se
precipitar
perscruta
o
caminho
que
vai
seguir
sem
obstáculos
a lhe
impedir
planeja
a
descida
como
pequeno
riacho
impenetrável
líquida
sinuosa
se
destacando
brilhando
cristalina
e
submergindo
levando
no
curto
percurso
a
bagagem
da dor
do fim
de uma
linda
história
de
amor
No
Palco
da
Vida

Nesse
palco
muitas
vezes
as
luzes
me
ofuscaram
a
retina...
Muitas
vezes
as
lágrimas
desceram
em
surdina
Grandes
estréias
Belas
platéias
noites
de
júbilo
e
noites
vazias...
Nesse
palco
dancei
o
tango
argentino
no
ritmo
de
Gardel
E no
peito
agasalhei
Meus
dois
grandes
troféus
A
minha
consagração
Foi só
nesse
papel
que eu
me
superei
e me
tornei
estrela!
http://www.poesiasemensagens.com.br/tauil/principal.htm

Música: Em Algum Lugar do
Passado

Voltar
Menu
Art by
Ligi@Tomarchio®
|